Medya ve Çocuk: 3-6-9-12 kuralı nedir?

3-6-9-12 kuralı ilk olarak, 2008 yılında, Paris Quest Nanterre Üniversitesi’nde psikanalist ve araştırma direktörü olan Tisseron Serge tarafından önerilmiş; 2011 yılında ise, Fransız Pediatrik Derneği tarafından kabul görmüş ve literatüre eklenmiştir.

Kural, çocukları medyanın olumsuz etkilerinden korumak amacıyla, çocukların medya kullanımını sınırlandırıcı bir yaklaşım sunar.

Bu kurala göre:

3 yaş:

3 yaş öncesi çocuklar, duygusal olarak olgunlaşmadıkları için kurmaca ve gerçekliği birbirinden ayıramazlar. Özellikle, televizyonda yer alan içeriklerin tüketimi söz konusu olduğunda, 3 yaş altı çocukların bu içeriklerden korunması gerektiğinden bahsedilir. Bu kurala göre, çocuklar 3 yaşından sonra televizyon izlemeye başlamalıdırlar.

6 yaş:

Bu yaştaki çocukların dijital oyunlar dikkatlerini diğer etkinliklerden daha fazla çekmektedir. Bu durumda, video oyunları çocuklar için tehlikeli olabilmektedir. Ekran başında fazla zaman geçiren çocukların psiko-motor gelişimleri olumsuz yönde etkilenebilir ve bu oyunlar zamanla bağımlılık seviyesine ulaşabilir. Bu yüzden, çocukların 6 yaşından önce kendilerine ait oyun konsolları olmamalıdır.

9 yaş:

9 yaş öncesi çocuklar, gelişimsel olarak, internette dolaşan birçok bilgiyi işlemeye hazır değillerdir. Bu yüzden, çocuklar 9 yaşından sonra internet kullanımına başlamalıdırlar ve zamanı geldiğinde, ailelerin öncelikle onlara internet kullanma kurallarını öğretmeleri önerilir.

12 yaş:

Bu kural, 12 yaşından küçük çocukların internet kullanımına ve ya sosyal medya ağlarında profiller oluşturmaya hazır olmadıklarını vurgular. 12 yaşını doldurduktan sonra, ebeveynlerin gözetiminde ve zaman kısıtlamaları altında sosyal medyaya erişmelerine izin verilmelidir.

Ancak, sonuç olarak, 3-6-9-12 kuralı kendi başına yeterli değildir. Ebeveynler, çocuklarının ekranlarda nasıl vakit geçireceklerini kontrol etme sorumluluğunu bireysel olarak üstlenmeli ve her ebeveyn medya kullanımı konusunda kendi çocuğunu tanıyıp genel geçer kurallar çerçevesinde öznel sınırlandırmalar getirmelidir.